Kükürt, limon sarısı renginde, ametal bir elementtir ve katı halde bulunur. Tatsız ve kokusuz olan kükürt, ısı ve elektriği iletmez. Doğada yaygın olarak bulunan bu element, canlıların yapıtaşları olan proteinlerde yer alır. Canlı organizmaların bozunması durumunda kükürt karakteristik bir koku yayar. Ham halde bulunan kükürt, kükürt dioksit gazı üretiminde kullanılır. Toz halindeki kükürt yakıldığında oluşan ürün "kükürt buharı", yani kimyasal adıyla kükürt dioksittir. Bu buhar, son derece keskin kokulu, batıcı ve solunduğunda öksürmeye neden olan bir maddedir.

Kükürt buharı, son derece toksik ve zehirli bir maddedir. Sanayide kükürt yakılarak elde edilen kükürt buharı, kükürt dioksit olarak bilinir. Kükürt dioksit, renksiz, boğucu ve ekşi kokulu bir gazdır. Yanma ve patlama özelliği bulunmayan bu gaz, insanlarda astım etkisi yaratabilir. Belli bir kimyasal eşik değerine ulaştığında kokusu algılanabilir. Bu gaz genellikle fabrikalarla dolu büyük şehirlerin havasında ve volkan gazlarında bulunur. Büyük şehirlerdeki hava kirliliğinin ana sebeplerinden biri de kükürt buharının neden olduğu kirliliktir. Kükürt içeren kömürler, ısınma ve sanayi faaliyetleri sırasında yakıldığında, kükürt buharı oluşur.

Kükürt buharı soğutulduğunda, renksiz bir sıvı olarak yoğunlaşır. Daha da soğutulduğunda ise beyaz kristaller haline dönüşür. Kükürt buharı en fazla sülfürik asit sentezi için kullanılır. Donmuş haldeki kükürt dioksit su ile temas ettiğinde yeniden çözülür ve oldukça dayanıklıdır. Kükürt buharı, derişik nitrik asitten geçirildiğinde sülfürik asit oluşur.

Kükürt buharının çevresel etkileri ve insan sağlığı üzerindeki olumsuz etkileri nedeniyle, bu maddenin kullanımı ve salınımı birçok ülkede sıkı denetimlere tabidir. Kükürt dioksit, atmosferde asit yağmurlarına neden olarak bitki örtüsüne, su kaynaklarına ve yapı malzemelerine zarar verebilir. Bu nedenle sanayi tesisleri, kükürt dioksit salınımını azaltmak için çeşitli teknolojiler ve filtreleme sistemleri kullanmak zorundadır.

Sonuç olarak, kükürt buharı sanayi için önemli bir bileşen olmasına rağmen, çevresel ve sağlık riskleri göz önünde bulundurularak dikkatli bir şekilde yönetilmelidir.